تاثیر روش مصرف آهن، بر و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان در منطقه کرمان

با توجه به تولید کم روغن نباتی در داخل کشور(حدود20 درصد) و اهمیت کیفیت کشاورزی (سلامت انسان) و حفظ محیط زیست، این آزمایش جهت تعیین بهترین روش مصرف کودهای آهن، بر و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم آذرگل، در بهار 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنرکرمان انجام شد. بدین منظور آزمایشی به¬صورت فاکتوریل و در قالب بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید.۳ فاکتور آهن، روی و بر با 2 روش مصرف محلول¬پاشی و مصرف در خاک به همراه شاهد (عدم استفاده¬ی عناصر کم مصرف) در هر تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد از بین دو روش مصرف کودی، محلول¬پاشی و از بین سه عنصرکم¬ مصرف، عنصر روی تاثیر معنی¬داری درافزایش تعداد دانه و اثر متقابل آهن و روی، روی و بر در افزایش قطر طبق و اثر متقابل آهن، روی و بر در افزایش عملکرد دانه و روغن داشته¬ است. بالاترین عملکرد دانه و روغن، در تیمار محلول¬پاشی همزمان سه عنصر آهن، روی و بر بود که این تیمار بالاترین تعداد دانه را نیز به¬خود اختصاص داده است (میزان عملکرد دانه و روغن آن به¬ترتیب4936 و 2263 کیلوگرم در هکتار می¬باشد). مطالعه حاضر نقش موثر روی را در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان نشان می¬دهد و ضمنا می¬توان مصرف محلول پاشی را به¬عنوان شیوه¬ی موثرتر در کرمان که جزء مناطق خشک و نیمه¬خشک ایران با خاک¬های آهکی محسوب می¬شود، توصیه نمود.